۰۹۱۲۳۲۶۹۱۰۷
دما
سبب خشک تر شدن الیاف می شود و اثر چندانی بر چسب و مقاومت کـاغذ و مقوا در کارتن سازی ندارد. ولی دمای بالا ممـکن است اسـت سـبب تغییر رنگ، قـوص برداشتن مقوا، سـوختن و به همـراه رطـوبت منجر به رشد عوامل بیولوژیکی و مخرب شود.
رطوبت
با توجه به ینکه مقـوا و کاغذ از الیـاف چـوبی تهیه شده اند و با توجـه به خاصیت جـذب آب چـوب، بسـته های ساختـه شده از کـاغذ و مقـوا به مرور زمان رطوبت نسبی محیط را جذب نموده و با محیط اطـراف به حالت تعادل در می یند. در صورت عدم استفاده از آهار و مواد افزودنی ضد رطـوبت؛ الیـاف رطـوبت را به خـود جذب می نمایند، همچنین پیوند بین الیاف سست تر می شود. در رطوبتهی بسیار بالا الیاف و لایـه های کـاغذ و مقـوا از هـم جدا و متـلاشی می گـردند. رطـوبت مهمـترین عـامـل محیـطی مخـرب مقـوا، کـاغذ معمـولی و فـاقـد آهـار بـه شمار می رود.
گرد و غبار
گـردو غبار ممـکن اسـت سبب سـست شـدن چسبهی بین لایه ها و فرسایش سطحی کاغـذ و مقوا شود ولی بطـور کلی اثر قابل توجهی بر آنها نمی گذارد.
نور
نور اگر سبب افزیش دما نشود به تنهایی اثر چندانی روی کاغذ و مقوا نـداشته و فقط ممکن است سبب تغییر رنگ ظاهری، سطـحی و کـمرنـگ شدن علایم و تبلیغات چاپی روی آنها شـود. در صـورت استـفاده از چسب، نور سبب ضعیف شـدن بعضی از اتصـالها نیز می شود.
اسید ها و بازها
کلیه اسیدهای غلیـظ قـوی مثل اسید سولـفوریک، اسد کلریدریک و … بر کـاغذ و مقوا مـؤثر می باشـند. اسیـدهای ضعیـف و رقیـق نظیر؛ اسیـد استیک، اسید فـرمیک و غیره اثر کمـتری دارند. این اثر بیشتر روی مقوا و کـاغذهای بدون پوشـش و یا کـاغذ و مقـواهایی که آهـار چندانی ندارند مشهودتر است. قلیایی ها نیز با غلظت بالای ۱۷% بر کاغذ و مقوا اثر می گذارند.
روغنها و مواد چـرب روغنها و مواد چـرب از مقاومتهای کاغذ می کاهند و استحکام اولیه آنها را کاهش می دهند (مگر آنکه بصورت مقاوم به چربی تهیه شده باشند یا با مواد دیگر پوشش یا لمینت گردیده باشند).